Arnong Grunberg
Zijn leven en werk
Arnon Grunberg werd geboren in Amsterdam in 1971. Zijn schoolcarrière liep niet echt goed en hij nam allerlei baantjes aan (zoals bordenwasser, bediende in een apotheek ...). In 1994 debuteerde hij met Blauwe maandagen, een boek waarin o.a. zijn joodse afkomst aan bod komt. De roman leverde hem onmiddellijk succes op bij critici en publiek. Sindsdien wordt hij beschouwd als een van de toonaangevende auteurs in de Nederlandse literatuur en wordt hij de opvolger van Gerard Reve en W.F. Hermans genoemd.
Grunberg is thuis in allerlei genres. Hij schrijft zowel romans, gedichten, theaterteksten, essays als columns (in bv. Humo), polemieken of literaire journalistiek; hij is bv. ook 'embedded journalist' (d.w.z. een journalist die met de troepen mee trekt) voor het NRC Handelsblad.
In 2000 verschijnt van een zekere Marek van der Jagt De geschiedenis van mijn kaalheid. De roman wordt heel goed onthaald, maar niemand weet wie de auteur is. Men vermoedt dat het Grunberg is, maar die houdt een tijd de pose vol van niets te weten. Toen een van de romans geschreven onder dat pseudoniem een prijs won, weigerde hij die te komen halen.
Grunberg provoceert graag. Hij richtte bv. de Stichting Gedupeerden van Arnon Grunberg op (met Grunberg zelf als voorzitter). Bij de uitreiking van de AKO Literatuurprijs in 2007 waren zowel hij als A.F.TH Van der Heijden genomineerd. Van der Heijden had ruzie met Grunberg omdat die hem in een artikel beledigd had en Van der Heijden weigerde met Grunberg in één ruimte te zitten, wat bij de prijsuitreiking voor vervelende situaties zorgde. Bij de uitreiking van een andere grote prijs, de Libridisprijs in 2009, stuurde hij een Nederlandse militair die hij in Afghanistan had ontmoet, in plaats van zelf te komen.
Hij wordt beschouwd als een groot auteur en heeft dan ook heel veel prijzen gewonnen. Sommige boeken zijn overgezet naar een ander genre. Zo zijn zowel De Asielzoeker als Tirza op het toneel gebracht. Van Tirza is ook een verfilming gemaakt, die op 22 september 2010 in première gaat.
Sinds 2004 woont Grunberg in New York.
Bibliografie
Een greep uit zijn oeuvre:
- 1994 - Blauwe maandagen (roman)
- 1997 - Figuranten (roman)
- 2000 - Fantoompijn (roman)- 2001 - De Mensheid zij geprezen, Lof der zotheid 2001 (essay)
- 2003 - De asielzoeker (roman)
- 2004 - De joodse messias (roman)
- 2006 - Tirza (roman)- 2007 - Omdat ik u begeer (brieven)
- 2008 - Onze oom (roman)
- 2009 - Kamermeisje en Soldaten: Arnon Grunberg onder de mensen (reportages)
Onder het pseudoniem Marek van der Jagt:
- 2000 - De geschiedenis van mijn kaalheid (roman)
- 2002 - Gstaad 95-98 (roman)
- 2008 - Ik ging van hand tot hand (verzameld werk)
Thematiek
Heel vaak komt in zijn romans de vraag naar de identiteit voor; het hoofdpersonage heeft problemen om te bepalen wie hij nu eigenlijk is, in een wereld die vaak absurde trekjes krijgt en hem fijn maalt.
Het wereld- en mensbeeld dat daarbij uit zijn werk tevoorschijn komt, is erg negatief. Beschaving is maar een dun laagje en daaronder zitten minder mooie kanten van de mensen (machtswellust, lust, geweld en vernedering).
Deze thema's komen voor in romans met een sterk absurd karakter, vol met gitzwarte humor, weldoordachte oneliners en veel vergelijkingen. De werken van Grunberg zijn vaak typisch postmodernistisch.
Zijn leven en werk
Arnon Grunberg werd geboren in Amsterdam in 1971. Zijn schoolcarrière liep niet echt goed en hij nam allerlei baantjes aan (zoals bordenwasser, bediende in een apotheek ...). In 1994 debuteerde hij met Blauwe maandagen, een boek waarin o.a. zijn joodse afkomst aan bod komt. De roman leverde hem onmiddellijk succes op bij critici en publiek. Sindsdien wordt hij beschouwd als een van de toonaangevende auteurs in de Nederlandse literatuur en wordt hij de opvolger van Gerard Reve en W.F. Hermans genoemd.
Grunberg is thuis in allerlei genres. Hij schrijft zowel romans, gedichten, theaterteksten, essays als columns (in bv. Humo), polemieken of literaire journalistiek; hij is bv. ook 'embedded journalist' (d.w.z. een journalist die met de troepen mee trekt) voor het NRC Handelsblad.
In 2000 verschijnt van een zekere Marek van der Jagt De geschiedenis van mijn kaalheid. De roman wordt heel goed onthaald, maar niemand weet wie de auteur is. Men vermoedt dat het Grunberg is, maar die houdt een tijd de pose vol van niets te weten. Toen een van de romans geschreven onder dat pseudoniem een prijs won, weigerde hij die te komen halen.
Grunberg provoceert graag. Hij richtte bv. de Stichting Gedupeerden van Arnon Grunberg op (met Grunberg zelf als voorzitter). Bij de uitreiking van de AKO Literatuurprijs in 2007 waren zowel hij als A.F.TH Van der Heijden genomineerd. Van der Heijden had ruzie met Grunberg omdat die hem in een artikel beledigd had en Van der Heijden weigerde met Grunberg in één ruimte te zitten, wat bij de prijsuitreiking voor vervelende situaties zorgde. Bij de uitreiking van een andere grote prijs, de Libridisprijs in 2009, stuurde hij een Nederlandse militair die hij in Afghanistan had ontmoet, in plaats van zelf te komen.
Hij wordt beschouwd als een groot auteur en heeft dan ook heel veel prijzen gewonnen. Sommige boeken zijn overgezet naar een ander genre. Zo zijn zowel De Asielzoeker als Tirza op het toneel gebracht. Van Tirza is ook een verfilming gemaakt, die op 22 september 2010 in première gaat.
Sinds 2004 woont Grunberg in New York.
Bibliografie
Een greep uit zijn oeuvre:
- 1994 - Blauwe maandagen (roman)
- 1997 - Figuranten (roman)
- 2000 - Fantoompijn (roman)- 2001 - De Mensheid zij geprezen, Lof der zotheid 2001 (essay)
- 2003 - De asielzoeker (roman)
- 2004 - De joodse messias (roman)
- 2006 - Tirza (roman)- 2007 - Omdat ik u begeer (brieven)
- 2008 - Onze oom (roman)
- 2009 - Kamermeisje en Soldaten: Arnon Grunberg onder de mensen (reportages)
Onder het pseudoniem Marek van der Jagt:
- 2000 - De geschiedenis van mijn kaalheid (roman)
- 2002 - Gstaad 95-98 (roman)
- 2008 - Ik ging van hand tot hand (verzameld werk)
Thematiek
Heel vaak komt in zijn romans de vraag naar de identiteit voor; het hoofdpersonage heeft problemen om te bepalen wie hij nu eigenlijk is, in een wereld die vaak absurde trekjes krijgt en hem fijn maalt.
Het wereld- en mensbeeld dat daarbij uit zijn werk tevoorschijn komt, is erg negatief. Beschaving is maar een dun laagje en daaronder zitten minder mooie kanten van de mensen (machtswellust, lust, geweld en vernedering).
Deze thema's komen voor in romans met een sterk absurd karakter, vol met gitzwarte humor, weldoordachte oneliners en veel vergelijkingen. De werken van Grunberg zijn vaak typisch postmodernistisch.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten