In de weiden grazen
de vreedzame dieren;
de reigers zeilen
over blinkende meren,
de roerdompen staan
bij een donkere plas;
en in de uiterwaarden
galopperen de paarden
met golvende staarten
over golvend gras.
Hendrik Marsman
Landschap begint als een vreedzaam, rustig gedicht. De vele, lange klanken
in de eerste helft worden doorbroken door de korte, staccato klanken over
de roerdompen bij de donkere plas. Zij vormen als het ware ook de verticale
as tussen de aardse weiden en de hemelse reigers.
De herhaling van a en o en de allitererende g-klanken in de laatste zin trekken
het landschap, ook dankzij de aanwezigheid van de galopperende paarden,
wijd open.
Onderstaand gedicht, Herinnering aan Holland, werd in Nederland
verkozen tot het Gedicht van de Twintigste eeuw.
http://www.cambiumned.nl/poezie.htm
Geen opmerkingen:
Een reactie posten